Kurtuluş Savaşı’nda Cepheler Ve Antlaşmalar

KURTULUŞ SAVAŞI’NDA CEPHELER VE ANTLAŞMALAR

KURTULUŞ SAVAŞI’NIN AMAÇLARI

 

TBMM Hükümeti bir taraftan Anadolu’da çıkan ayaklanmaları bastırmaya çalışıyor, bir taraftan Padişah Hükümetiyle savaşıyor, diğer taraftan da Türk Ulusunun bağımsızlığını yok etmek için yurda saldıran dış düşmanlarına karşı cepheler kuruyordu.

Kendi kaderine terk edilmiş, tamamıyla yalnız bırakılmış olan Türk Ulusunun iç ve dış düşmanlarına karşı giriştiği bu savaş tek cepheli değildi. “Kurtuluş Savaşı” adını alan bu çabada düşmanların yurttan sökülüp atılması hedef tutulmakla beraber, her bakımdan bağımsız bir Türk Devleti kurulması amacı güdülüyordu.

 

Bu amaca ulaşmak için:

1-  Yurda saldıran ve onu ele geçirmek isteyen düşmanlarla sonuna kadar savaşmak

2-  Ekonomik ve adli bağımsızlığa sahip bir Türk Devleti kurmak

3-  Zararlı bir kuruluş haline gelmiş olan şahsi saltanat usulünü (padişahlığı) kaldırmak

4-  Din ve devlet işlerini birbirinden ayırmak, Türk Devletinin, Türk toplumunun uygarlıkta yükselmesini sağlayacak yeni esaslar kabul etmek

5-  Türklerin eline geçtikten bir süre sonra Türk toplumu için faydasız bir hale gelen, hatta zararı görülmüş olan halifeliği kaldırmak

gerekiyordu.

 

TBMM kurulduğu tarihten itibaren planlı ve kararlı bir şekilde bu sorunların çözümüne girişti. Önce içteki düşmanları zararsız hale getirdi. Bütün cephelerde kazandığı askeri başarılarla dış düşmanları söküp attı. Lozan’da bütün dünyaya kendi topraklarında özgür yaşamaktan ibaret olan fikir ve haklarını kabul ettirdi. Saltanata son vererek Cumhuriyeti kurdu. Bu başarıları büyük devrim atılımları izledi.

İşte bütün bu mutlu sonuçlara ulaşmak, medeni dünya ulusları arasında Türk Ulusu’nun layık olduğu itibarlı yeri alması için girişilen çok cepheli savaşa “Kurtuluş Savaşı” adını veriyoruz.