Türk Adının Anlamı ve Kökeni

Türk Adının Anlamı ve Kökeni

Türk milletinin dört bin yılı aşan bir tarihe sahip olması, “Türk” adının nereden ve ne anlama geldiği konusunda tarih ve dil araştırmacılarını, en eski kaynaklarda araştırmalar yapmaya yöneltmiştir.

Bu amaçla, Heredot tarihinden başlanarak Tevrat, Çin, Hint, İran (Pers) kaynakları ve Ön Asya çivi yazılı metinler incelenmiştir. Ancak, bu kaynaklara dayanılarak yapılan çeşitli görüşler, günümüzde geçerliliğini kaybetmiştir.

Türk” adının ne anlama geldiği konusunda ileri sürülen görüşler şunlardır:

• Wambery, 1879’da Türk” adının “türemek” fiilinden geldiğini ileri sürer.
• Kaşgarlı Mahmut, Divân-ü Lûgat-it Türk adlı eserinde, Türk’e “olgunluk çağı” anlamını verir.
• Ziya Gökalp, “türeli” (töre sahibi) diye açıklar.
• Dil araştırmalarına göre, “Türk” adının söyleniş şekli günümüzdeki gibi tek heceli değil, iki hecelidir.

• Türk adı ilk defa, Orhun kitabelerinde “Türük” şeklinde geçer. Buna göre Türk kelimesi zaman içinde “Törük, “Türük” ve “Türk” şekline dönüşmüştür.
• Devlet ismi olarak Türk kelimesini ilk kullanan Göktürk Devleti (Kök -Türk) olmuştur. Göktürkler ile Türk kelimesi genellik kazandı ve günümüze kadar, millet adı olarak kullanılmaya devam etti.
• Coğrafî bir terim olarak Türkiye kelimesi, VI. yüzyıl Bizans kaynaklarında kullanılmıştır. Bizanslılar, Orta Asya’ya Türkiye diyorlardı.
• ve X. yüzyıla ait kaynaklarda Volga’dan Orta Avrupa’ya kadar uzanan yerler Türkiye diye geçmektedir. Bu coğrafî bölge içerisinde Hazar ülkesi “Doğu Türkiye”, Macaristan ise “Batı Türkiye” adı ile anılmıştır.XIII. yüzyılda Memlûk Devleti zamanında Suriye ve Mısır, Türkiye adıyla tanıtılmıştır. XII. yüzyıldan itibaren Anadolu’nun adı, bir daha değişmemek üzere Türkiye” olmuştur.