Avrupa Devletleri Ve Osmanlı Devleti’nin XVIII. Yüzyıl Dış Politikalarındaki Öncelikleri

18.yy

AVRUPA DEVLETLERİ VE OSMANLI DEVLETİ’NİN XVIII. YÜZYIL DIŞ POLİTİKALARINDAKİ ÖNCELİKLERİ

Osmanlı İmparatorluğu’nda, 1699 Karlofça Antlaşması’ndan sonra başlayan Gerileme Dönemi, siyasi, askeri ve ekonomik alanlarda pek çok olumsuz gelişmenin yaşandığı bir dönem oldu. Devlet bu dönemde, Karlofça ve İstanbul Antlaşmalarında kaybettiği toprakları geri almaya çalıştı fakat bunu başaramadığı gibi kalıcı toprak kayıpları artarak sürdü.

Osmanlı İmparatorluğu, Karlofça ve İstanbul (1700) antlaşmalarında önemli toprak kayıpları yaşamış olmasına karşın, XVIII. yüzyılın başında sınırlarının genişliği bakımından hala dünyanın en büyük imparatorluklarından biriydi. XVIII. yüzyılın başında, Anadolu, Trakya, Bulgaristan, Sırbistan, Yunanistan’ın büyük bir bölümü, Romanya (Eflak-Boğdan), Arnavutluk, Hicaz, Mısır, Trablusgarp, Cezayir, Tunus, Girit, Kıbrıs ve Ege Denizi’ndeki bütün adalar Osmanlı İmparatorluğu’nun sınırları içindeydi. Ayrıca Karadeniz, Marmara, Ege Denizi ve Kızıl Deniz’de de Osmanlı egemenliği sürmekteydi. Fakat XVIII. yüzyılın sonlarına doğru bu bölgelerin bir bölümü kaybedildi.

Gerileme Dönemi’nin genel özellikleri şunlardır:

1)  XVII. yüzyılın sonlarına doğru kaybedilen toprakları geri alabilmek için Avusturya, Rusya ve Venedik üzerine birçok sefer düzenlendi. Fakat bu seferlerin büyük bir bölümü yenilgiyle sonuçlandı.

2)  Avusturya ve Rusya Osmanlı İmparatorluğu’nun en çok mücadele ettiği devletler oldu.

3)  Osmanlı topraklarındaki ekonomik çıkarlarından dolayı İngiltere ve Fransa, Osmanlı İmparatorluğu’nun toprak bütünlüğünden yana göründüler.

4)  Osmanlı yöneticileri Avrupa’nın askeri ve teknik üstünlüğünü kabul ettiler ve 1718 yılından itibaren “Batılılaşma Hareketleri” başladı. Askeri ve ekonomik alanda yoğunlaşan bu dönem ıslahatları da kalıcı ve sürekli etkiler bırakmadı.

5)  XVIII. yüzyılda İstanbul isyanları bir önceki yüzyıla göre azaldı. Bu durum XVIII. yüzyılda padişah değişikliklerinin daha az olmasını sağladı.

6)  Kapitülasyonlardan Fransa dışında İngiltere, Hollanda ve Rusya gibi devletler de yararlanmaya başladı. Fransa’ya verilen kapitülasyonların kapsamı genişletildi ve 1740 yılında sürekli hale getirildi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.