Yalnızlık Politikası / Monroe Doktrini

YALNIZLIK POLİTİKASI / MONROE DOKTRİNİ

 

Amerika’nın 5. Cumhurbaşkanı James Monroe, 2 Aralık 1823’te Amerikan Kongresi’ne, Amerikan dış politikasının temel ilkelerini belirleyen bir mesaj gönderdi ve kongrenin bu ilkeleri kabul etmesini istedi. Buna göre, Amerika Avrupa’nın Avrupa devletleri de Amerika’nın içişlerine karışmamalıdır.

Amerikan dış politikasında Monroe Doktrini diye adlandırılan bu dış politikanın ilk sorunu, İspanyol sömürgelerinin bağımsızlıklarını kazanmaları olmuştur.

 

Monroe Doktrinine göre Amerika’nın bağımsızlığına ve toprak bütünlüğüne bir tehdit yöneltilirse, Amerika herhangi bir devletle siyasal veya askeri işbirliğine gidebilirdi. ABD, bu ilkeye dayanarak I. Dünya Savaşı’na Almanya tarafından güvenliği tehdit edildiği için girmiştir. Amerika Başkanı Wilson, savaş sonrası devamlı bir barışın kurulmasını istemiştir. Bu amaçla 14 maddelik Wilson İlkeleri yayınlanmış ve Milletler Cemiyeti kurulmuştu. Amerika böylelikle Avrupa diplomasisinin içine girmiş oldu.

Wilson’un bu çalışmaları Amerika’da, Versay Antlaşması ve Milletler Cemiyeti’ne tepkiler oluşmasına yol açtı.

Böylelikle Amerika’nın dış politikada bağımsızlığını kaybedeceğini ileri sürenler çıktı. Senato, Versay Antlaşması’nı ve Milletler Cemiyeti’ni reddetti. Böylelikle ABD inzivaya çekildi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.