II. İnönü Savaşı ve Zaferi (23-31 Mart 1921)

II. İNÖNÜ SAVAŞI VE ZAFERİ (23-31 MART 1921)

Nedenleri:

Londra Konferansı’ndan bir sonuç alınamayınca, İngilizlerin desteklediği Yunanlılar, I. İnönü Savaşı’ndan hemen sonra 23 Mart 1921’de yeniden saldırıya geçtiler. Yunan saldırısının yeniden başlamasında

–    Sevr Antlaşması’nın TBMM’ye kabul ettirilmek istenmesi

–    Londra Konferansı’ndaki barış tekliflerinin TBMM’ce reddedilmesi

–    İngilizlerin Yunanlıları yeni saldırı konusunda teşvik etmeleri

–    Yunanlıların I. İnönü yenilgisinin yarattığı eziklikten kurtulmak istemesi

–    Türk ordusunun saldırı gücü kazanmasına engel olunmak istenmesi

–    Yunanlıların Türk ordusunun örgütlenmesi ve güçlenmesine zaman tanımadan Eskişehir ve Afyon’u almak ve Ankara üzerine yürüyerek TBMM’yi ortadan kaldırma düşüncesi etkili oldu.

Yunan askeri tezi; Ankara alındığı takdirde Türk ordusunun Ankara’nın doğusuna çekilerek yeni bir savunma hattı oluşturamayacağı, karayolu ve demiryolu ağı olmadığından Türk ordusunun yiyecek ve cephane sıkıntısı yaşayacağı şeklindeydi.

23 Mart 1921’de kuzeyden Eskişehir, güneyden Afyon üzerine saldırıya geçen Yunan orduları amaçlarını gerçekleştiremedi ve Batı Cephesi Komutanı İsmet Paşa komutasındaki Türk ordusunun yaptığı savunma savaşı sonucunda yenilerek Afyon’un batısına çekildi.

 

Mustafa Kemal, İsmet Paşa’ya çektiği telgrafta “Siz orada yalnız düşmanı değil, milletin makus talihini de yendiniz.” Diyerek O’nu kutlamıştır.

Sonuçları:

–    TBMM’nin otoritesi daha da güçlenmiş, düzenli orduya katılım hızlanmıştır.

–    TBMM, varlığını tüm Avrupa ülkelerine resmen olmasa da kabul ettirdi. İçte ve dışta nüfuz ve saygınlığı artmıştır.

–    Avrupa ülkelerinde İngiliz ve Yunan politikasına karşı güvensizlik ve muhalefet başlamıştır.

–    İtalyanlar Güneybatı Anadolu’dan, Fransızlar Zonguldak’tan çekilmeye başlamıştır.

–    Türk Silahlı Kuvvetleri’nin kazandığı zaferler, İtilaf Devletlerinin Türkler hakkında yararlı kararlar almasını sağlamıştır.

–    Fransa TBMM’ye barış önerisinde bulunmuştur (Ancak Kütahya-Eskişehir Savaşları ve yenilgisi sonucu barış askıya alınarak görüşmeler kesintiye uğramıştır).

–    Yunanlılar Anadolu’ya 52.000 kişilik saldırı gücü yüksek birlikler göndermişlerdir.

Bu savaşın en önemli sonucu, İtalyanların Anadolu’dan kuvvetlerini çekmeye başlamasıdır. Antalya yöresini işgal eden İtalyanlara karşı bir direniş olmamış, bir cephe kurulmamıştır, çatışma yaşanmamıştır. İzmir’i Yunanistan’a kaptıran İtalya’nın hem Yunanistan’dan öç almak hem de ileride ekonomik ayrıcalıklar elde etmek amacıyla yöre halkına iyi davrandıkları bilinmektedir.